ورود روزانه ۱۷ کودک به شیرخوارگاه ها

صادق غفوریان_روزنامه خراسان/​​​​​​سالانه ۶ هزار ورودی به مراکز شبه خانواده و شیرخوارگاه‌ها داریم که با رویکرد مثبت مادریاران، ۵۰ درصد از آن ها به خانواده‌های زیستی می‌روند، عده‌ای به خانواده‌های جایگزین و عده‌ای به فرزندخواندگی، عده‌ای به خانواده میزبان و عده‌ای به مراکز شبه خانواده می‌روند.
روزانه ۱۷ کودک به شیرخوارگاه ها اضافه می شود
آن طور که از آمار رئیس سازمان بهزیستی کشور بر می آید، یعنی روزانه حدود ۱۷ کودک بی سرپرست یا بدسرپرست، شرایط زندگی و موقعیت خانوادگی شان به گونه ای است که باید زندگی را در شیرخوارگاه ها و مراکز شبه خانواده سپری کنند.
نگهداری از ۹ هزار کودک
سکاندار سازمان بهزیستی کشور به آماری از وضعیت کنونی این مراکز اشاره کرده و گفته است: در حال حاضر  ۹ هزار کودک در مراکز شبه خانواده زندگی می کنند که ۵ هزار مادریار آن ها را تربیت و تعلیم می‌دهند.
۱۸ هزار کودک خانواده دار شدند
به هر روی افزوده شدن سالانه ۶ هزار کودک به فرایندهای مراکز شبه خانواده، نگران کننده است. رئیس سازمان بهزیستی می گوید:  از این تعداد تقریبا ۵۰ درصد با رویکرد خانواده محوری به خانواده زیستی پیوند داده می‌شود، یعنی از سوی پدر و مادر خود حمایت می‌شوند. در حدود ۱۸ هزار نفر از این ها نیز به خانواده جایگزین سپرده شده‌اند، این کودکان پدر و مادر ندارند، اما دارای اقوام درجه یک هستند و به آن‌ها سپرده می‌شوند.
۲۵ هزار فرزندخوانده
او با بیان این که حدود ۲۵ هزار فرزندخوانده داریم، گفت: البته اگر فرزندخواندگی کودک محقق نشد به خانواده میزبان پیوند داده می‌شوند که ۴۵۰ خانواده میزبان در حال حاضر وجود دارد و در نهایت به موسسات شبه خانواده واگذار می‌شوند. اکنون ۶۴۰ موسسه شبه خانواده وجود دارد و تعداد ۸۵۰۰ فرزند خوانده نیز در این موسسات نگهداری می‌شوند.
سرنوشت فرزندخوانده ها چه می شود؟
آیا کودکانی که به عنوان فرزندخوانده به خانواده ها سپرده می شوند، از نظارت بهزیستی خارج می شوند یا این سازمان برنامه مشخصی برای پیگیری مسیر زندگی آن ها در دستور کار دارد؟
در پاسخ این طور می شنویم که به طور کلی وظیفه قانونی بهزیستی نظارت بر فرزندخوانده ها تا ۱۸ سالگی است و ۸۵۰۰ نفری که در مراکز بهزیستی هستند، قانونا تا ۱۸ سالگی از حمایت اجتماعی، اقتصادی و حرفه‌ای برخوردارند و توسط نیروهای فنی و مددکار بهزیستی نظارت می‌شوند. فرزندانی که به خانواده زیستی، خانواده جایگزین، خانواده میزبان و شبه خانواده سپرده می‌شوند، نظارت بر این‌ها در دو مرحله صورت می‌گیرد؛ نخست این که فرزند بهزیستی به خانواده‌ای سپرده شود که شایستگی آن‌ها به لحاظ سلامت و روان و اقتصاد اثبات شده باشد که مهم ترین مسئله نظارت است. اگر فرزند بهزیستی به خانواده شایسته سپرده شود، دیگر موضوع نظارت در ادامه الزام چندانی ندارد، اما در عین حال چون بهزیستی این فرزندان را واگذار می‌کند، حتی اگر به یک خانواده صالح هم سپرده شود، توسط مددکاران بازدیدهای نوبه‌ای وجود دارد و ارزیابی می‌شوند و اگر به تشخیص مددکاران بهزیستی شرایط اولیه سلب شده باشد و فرزند در شرایط نامناسبی باشد از خانواده جایگزین و میزبان گرفته می‌شود.
فرزندان بهزیستی پس از ۱۸ سال
برنامه‌های بهزیستی برای کودکانی که پس از ۱۸ سالگی این سازمان را ترک می‌کنند، به چند صورت دنبال می شود که حسینی رئیس سازمان بهزیستی توضیح می دهد: کودکان تحت پوشش بهزیستی قبل از رهسپاری و خروج از بهزیستی در سن ۱۸ سالگی غیر از نگهداری و توان بخشی دو طرح برای آن‌ها در نظر گرفته شده که به تازگی آغاز شده است. یک طرح توانمندسازی و آموزش مهارت‌های پایه که در ۱۳ تا ۱۶ سالگی انجام می‌شود و طرح دیگر از سن ۱۷ سالگی تا ۱۸ سالگی قبل از رهسپاری اجرا می‌شود که طرح استعدادیابی و آموزش حداقل یک مهارت است که این مهارت را با توجه به استعداد، علاقه و نیاز جامعه فرزند بهزیستی فرا می‌گیرد، اما این آموزش به تنهایی کافی نیست و پس از رهسپاری طرح فرصت آفرینی هم فراهم شده که شامل حوزه ازدواج، مسکن و اشتغال است که البته مهم ترین آن اشتغال است. در سال جاری ۶۰ هزار تعهد فرصت شغلی برای مددجویان بر اساس سامانه رصد در نظر گرفته شده که تقریبا ۹۴ درصد آن در این راستا محقق شده است و نزدیک به ۱۶ هزار میلیارد تومان تسهیلات شغلی برای این مددجویان فراهم شده تا به اشتغال دست پیدا کنند.