راه حفظ و ماندگاری ایران حفظ فرهنگ و تاریخ پرافتخار آن است

محسن اسماعیلی،  معاون راهبردی و امور مجلس رئیس‌جمهور امروز، ۲۵ اردیبهشت‌ماه، در مراسم بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی که در محل آرامگاه برگزار شد، اظهار کرد: ملت‌ها با فرهنگ و گذشته خود شناخته می‌شوند و اگر ملتی از گذشته‌اش جدا شود، به نوزادی می‌ماند که پدر خویش را نمی‌شناسد و از خاندان و نیاکان خود بی‌خبر است و طبعا خود را بی‌پشتوانه و بی‌انگیزه خواهد دید. وی افزود: اما اگر فرزندی خود را در دامان یک خاندان پرافتخار و پرآوازه ببیند، انگیزه بیشتری برای رشد و ماندن خواهد داشت. برای حفظ فرهنگ و تمدن، زبان نقش اصلی را ایفا می‌کند. زبان است که نسل به نسل، ملت‌ها را به یکدیگر پیوند می‌دهد و چهره مکتوب آن، یعنی خط، حافظ این پیوند است. معاون رئیس جمهور تأکید کرد: در کنار آرامگاه فردوسی، بیاییم پیمان ببندیم که زبان و خط فارسی را پاس بداریم، به آن افتخار کنیم و آن را همچون میراثی گران‌سنگ به آیندگان بسپاریم. اگر تاریخ چندصد ساله اخیر را مرور کنیم، خواهیم دید که نخستین گام بدخواهان هر ملت برای سلطه فرهنگی، از میان برداشتن زبان و خط آن ملت بوده است. در کشورهای اطراف خود نیز می‌بینیم که چگونه با تغییر خط و گاه زبان، هویت ملت‌هایی کهن دگرگون شد. اسماعیلی ادامه داد: ایران نیز از این تهدیدات در امان نبوده است اما به لطف خدا و مقاومت و هوشیاری بزرگان و اندیشمندان، زبان و خط فارسی همچنان پایدار و سرافراز باقی‌ مانده‌است. اسماعیلی خاطرنشان ساخت: ایران در این منطقه پرآشوب، همچنان با صلابت ایستاده است و هیچ‌کس نمی‌تواند عظمت و بزرگ‌منشی این مردم را انکار کند. وی با اشاره به نقش شعر در انتقال مفاهیم تمدنی گفت: برای انتقال مفاهیمی مانند فرهنگ، ادب، اخلاق و هویت، شعر جایگاه ویژه‌ای دارد. افلاطون بیش از دو هزار سال پیش در کتاب «جمهور» می‌نویسد که ابزاری مؤثرتر از شعر برای حفظ یک ملت وجود ندارد. شعر، به‌واسطه لطافت و تاثیرگذاری‌اش، قدرت سحرانگیزی دارد و به همین دلیل بود که پیامبر اسلام(ص) گاهی از شاعران می‌خواست تا پیام‌های ایشان را به زبان شعر درآورند. اسماعیلی تأکید کرد: در این جمع فرهیخته، می‌خواهم بر شعر کودک تاکید ویژه داشته باشم. مقصود از «شعر کودک» صرفاً سرودن با زبان کودکانه نیست، بلکه انتقال مفاهیم بزرگ و حماسی به نسل آینده است. شاهنامه باید کتاب بالینی ما باشد. من خود به خاطر دارم در دوران کودکی، شب‌ها در خانه‌های قدیمی تهران، بزرگان و پیرمردان دانا شاهنامه‌خوانی می‌کردند. وی تصریح کرد: شاهنامه تنها کتاب شعر نیست؛ شاهنامه ادب‌نامه است، پندنامه است، خدای‌نامه است. با خواندن شاهنامه، تمام علایق ما چون وطن‌دوستی، فداکاری، نوع‌دوستی و گذشت به نسل بعد منتقل می‌شود./فارس