
روز جهانی حمایت از کودکان، روزی برای تأکید بر حقوق کودکان و نیاز به حمایت از آنهاست. این روز در تاریخ 1 ژوئن (11 خرداد) در بسیاری از کشورها جشن گرفته میشود. در ایران، روز کودک (16 مهر) و روز جهانی کودک (20 نوامبر) نیز به طور جداگانه جشن گرفته میشوند.
بهاره گندمی ـ خراسان آنلاین/کودکی، تنها یک دوره از زندگی نیست؛ زیربنای تمام سالهای آینده است.
دورانی پر از خیال، بازی، تجربه، یادگیری و امنیتی که اگر نباشد، نبودنش تا آخر عمر با انسان میماند.
امروز، روزِ کودکان است؛
اما نه برای هدیه دادنهای نمادین یا پستهای مناسبتی…
امروز یادآوریست برای ما بزرگترها؛
که کودکان به حمایت نیاز دارند نه ترحم، به احترام نیاز دارند نه دلسوزی بیعمل.
کودکان، حق دارند:
حق دارند بیخوف و بیدلهره بخوابند.
حق دارند از دنیای اطراف بپرسند و پاسخ بگیرند، نه سکوت و تحقیر.
حق دارند خطا کنند، بیآنکه تنبیه شوند یا مهر «بیتربیت» بخورند.
حق دارند در کوچه، مدرسه، خانه و خیابان، امنیت را لمس کنند؛ نه ترس، فقر یا خشونت را.
حق دارند آینده داشته باشند...
و ما، بزرگترها، موظفیم آیندهای برایشان بسازیم که از گذشتهی خود ما بهتر باشد.
حمایت از کودک، فقط مسئولیت والدین نیست؛
این وظیفه همه ماست: معلمان، قانونگذاران، رسانهها، هنرمندان، کسبوکارها، شهروندان…
کودکان آینده نیستند، آنها اکنون ما هستند؛
و اگر اکنونشان را نسازیم، هیچ آیندهای شکل نخواهد گرفت.
چه کارهایی میتوان برای حمایت واقعی از کودکان انجام داد؟
۱. شنیدن صدای کودک
به احساسات کودکان احترام بگذاریم، حتی اگر برای ما ساده یا بیاهمیت باشد. وقتی یک کودک احساس کند که شنیده میشود، شروع به رشد سالم میکند.
۲. آموزش مهارتهای زندگی
بیایید به کودکان مهارتهایی بیاموزیم که هیچکس در کتابهای درسی آموزش نمیدهد: شناخت احساسات، نه گفتن، مراقبت از خود، و درک حق و مرزهای شخصی.
۳. مقابله با خشونت و کودکآزاری
اگر نشانهای از خشونت یا آزار دیدیم، سکوت نکنیم. گزارش دادن به مراجع قانونی یا سازمانهای حمایت از کودک، گاهی جان یک کودک را نجات میدهد.
۴. دسترسی به آموزش با کیفیت و رایگان
آموزش باید حق هر کودکی باشد، نه امتیاز یک طبقه. میتوانیم با اهدای کتاب، لوازمالتحریر، یا وقتگذاشتن برای تدریس به کودکانی که دسترسی کمتری دارند، دنیا را برای آنها روشنتر کنیم.
۵. ایجاد فضاهای امن برای رشد و بازی
کودکان نیاز دارند در محیطی سالم و بدون اضطراب بازی کنند، خلاقیتشان را شکوفا کنند، دوست پیدا کنند و خیال ببافند. خانه، مدرسه، شهر باید برای آنها امن و قابل اعتماد باشد.
۶. حمایت از نهادهای حامی کودک
با کمک مالی، داوطلبی یا حتی معرفی کردن سازمانهای معتبر به دیگران، میتوانیم نقش کوچکی در حمایت بزرگ ایفا کنیم.
۷. تربیت بدون خشونت را جدی بگیریم
خشونت، چه کلامی چه فیزیکی، روح کودک را زخمی میکند. الگوی رفتاری ما، بیشتر از هر آموزشی روی کودک اثر میگذارد. تربیت باید با مهر، گفتوگو، صبوری و احترام باشد.
۸. ترویج فرهنگ احترام به حقوق کودک در جامعه
از تولید محتوا تا رفتارهای روزمره، میتوانیم به ترویج نگاه انسانیتر و مسئولانهتر نسبت به کودکان کمک کنیم.
بزرگترین هدیهای که میتوانیم به کودکان بدهیم، دنیاییست که در آن مجبور نباشند برای "حق"هایشان بجنگند.
روز حمایت از کودکان را بهانه کنیم برای ساختن جهانی مهربانتر، ایمنتر، آگاهتر.
از همین امروز، از همین خانه، از همین خیابان…
حمایت از کودک، یعنی حمایت از خود انسانیت.
دیدگاه ها