زمان برای 2 فضانورد چگونه می‌گذرد؟

1403/06/07 10:21
کد خبر: 2785
کد نویسنده: 8
زمان برای 2 فضانورد چگونه می‌گذرد؟

تصور این‌که 2 فضانورد در فضا به دام افتاده‌اند، ممکن است شبیه به داستان‌های هالیوودی به نظر برسد اما واقعیت این است که اکنون بوچ ویلمور و سونی ویلیامز درفضا گرفتار شده‌اند. شاید اول فکر کنیم که زمان برای آن‌ها به‌خاطر نسبیت و کمبود جاذبه در فضاطور دیگری می‌گذرد اما بد نیست بدانید در ایستگاه فضایی گذرزمان آن‌ قدرمتمایز نیست که مثل یک سیاه‌چاله یا سیاره باشد و برای همین اصل زمان برای‌شان تفاوت چندانی ندارد مگر مقوله انتظار و تنهایی کار را سخت کند.

به هرحال این تاخیر پیش‌بینی‌‌نشده و غیرمنتظره دردناک به نظر می‌رسد. به‌راستی این فضانوردان چگونه با چنین انتظار طولانی کنار می‌آیند؟ انتظار کشیدن حتی در بهترین شرایط هم دشوار است. در شرایط عادی، انتظار کشیدن ممکن است خسته‌کننده و اضطراب‌آور باشد اما در شرایط حاد با خطرات بالا، می‌تواند به نوعی عذاب دائمی تبدیل شود. یکی از دلایلی که انتظار را سخت می‌کند، تحریف حس گذر زمان است. آخرین باری را به یاد بیاورید که منتظر یک قطار بودید و تاخیر داشت، زمان به‌سرعت می‌گذشت یا به‌کندی؟ برای بیشتر افراد، زمان انتظار در چنین شرایطی کند می‌گذرد. در نتیجه، تاخیرها و دوره‌های انتظار در این حالت اغلب بسیار طولانی‌تر از واقعیت به نظر می‌رسند. انتظار ،حس گذر زمان را برای ما کند می‌کند، زیرا مدت زمانی که درباره زمان فکر می‌کنیم، تغییر می‌کند. وقتی در حالت انتظار به سر می‌بریم، تمایل ما به دانستن این‌که انتظار کی به پایان می‌رسد، میزان تفکر ما درباره زمان را افزایش می‌دهد. این «مدام به ساعت نگاه کردن» ممکن است سبب شود دقایق و ساعت‌ها به سرعت لاک‌پشتی حرکت کنندو استرس، ناراحتی و درد این اثر را تشدید می‌کنند و باعث می‌شوند که انتظار در شرایط دشوار حتی طولانی‌تر به نظر برسد. محققانی که با تکیه بر رفتار ساکنان ایستگاه‌های تحقیقاتی قطب جنوب، آثار زمان را بر روانشناسی و زیست‌شناسی انسان بررسی می‌کنند، می‌گویند انتظار در محیط‌های سخت با انتظار در زندگی روزمره ممکن است بسیار متفاوت باشد. البته این فضانوردان مثل ساکنان یک ایستگاه تحقیقاتی در قطب جنوب، زندگی شلوغی دارند که در آن به تمرکز و فعالیت‌های ذهنی زیادی نیاز است. این عوامل ممکن است کمک کند زمان برای آن‌ها سریع‌تر بگذرد. با این حال، یک عامل کلیدی در تحمل انتظار آن‌ها احتمالا توانایی آن‌ها در تحمل «فقدان قطعیت» خواهد بود. بوچ ویلمور و سونی ویلیامز زمان‌شان را در فضایی معادل با فضای داخلی یک هواپیمای بویینگ ۷۴۷ خواهند گذراند. اما اطلاعات بهتر در مورد زمان وقوع رویدادها و دلایل تاخیرها می‌تواند به این افراد کمک کند تا انتظار را بهتر تحمل کنند و آثار منفی آن بر سلامت روانشان را کاهش دهند.

دیدگاه ها

ایمیل شما در معرض نمایش قرار نمی‌گیرد