تله غربی با سیاستی نخ نما!

 گروه سیاسی-روزنامه خراسان/ ماه‌ها پس از ادعای ارسال پهپاد از سوی ایران به روسیه در جنگ اوکراین، حالا رسانه های آمریکایی وال استریت ژورنال و بولمبرگ با انتشار خبری مدعی شدند که ایران موشک‌های بالستیک با برد کوتاه را به فدراسیون روسیه منتقل کرده است. ادعایی که کاخ سفید هم آن را به دست گرفت و با استناد به ادعای وال استریت ژورنال گفت انتقال موشک از ایران به روسیه نشانگر یک تشدید تنش بزرگ در حمایت تهران از مسکو است. ادعایی که بلافاصله با تکذیبیه  صریح مقامات ایرانی و روسی همراه شد و  ناصر کنعانی سخنگوی وزارت خارجه کشورمان خاطر نشان کرد که کشورمان در قبال منازعه اوکراین هیچ تغییری نکرده است. سردار فضل‌ا... نوذری جانشین عملیات قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیا هم با رد ادعای ارسال موشک‌های ایرانی به روسیه گفت: موضع جمهوری اسلامی ایران درباره جنگ اوکراین که بار‌ها هم اعلام شده این است که حامی هیچ‌یک از طرفین جنگ نیست. هیچ موشکی به روسیه ارسال نشده و این ادعا نوعی جنگ روانی است.اما سوال اصلی این جاست که چرا واشنگتن و هم‌پیمانان غربی اش بر بازی با یک نسخه نخ نما شده و قدیمی که بارها شکست آن آشکار شده است اصرار دارند؟ نخست می توان گفت که  غربی‌ها با طرح ادعای رویکرد روسیه به موشک‌های ایرانی به زعم خود برآنند تا از یک سو عملیات‌های اوکراین علیه روسیه را موفق جلوه دهند چنان که سران کی‌یف ادعای برگزاری مذاکرات صلح تا پایان پاییز را سر داده‌اند و از سوی دیگر نیز به توجیه حمایت‌های اخیر ده‌ها میلیارد دلاری از اوکراین از جمله در نشست اخیر آلمان بپردازند. نکته قابل توجه در این دروغ‌پردازی غربی‌ها این است که کشورهای غربی از یک سو این حق جمهوری اسلامی ایران مبنی بر خرید و فروش هرگونه تسلیحات و موشک و پهپاد بر اساس بندهای غروب کرده قطعنامه ۲۲۳۱ را کتمان می‌کنند و از سوی دیگر در رویکردی ریاکارانه و خودخواهانه در حالی به محکوم سازی تامین تسلیحات احتمالی روسیه از سایر کشورها می‌پردازند که ده ها میلیارد دلار هزینه تسلیحاتی برای کمک به اوکراین را مشروع جلوه می‌دهند.
دوم آن که تقارن ادعاهای غرب در باب موشک‌های ایرانی و لزوم تحریم‌ ایران به دلیل رابطه نظامی با روسیه، با دمیدن گسترده رسانه‌های غربی بر تحولات اخیر قفقاز با محوریت موافقت روسیه با دالان زنگزور و آن چه خیانت مسکو به تهران نامیده می‌شود جای تامل دارد.به نظر می رسد غرب در جنگ ادراکی بر آن است تا مجموعه‌ای از مولفه‌ها را برای ایجاد فضای تنش میان ایران و همسایگانش از جمله با روسیه به کار گیرد به ویژه این که این روزها از یک سو صحبت از نزدیک بودن امضای توافقنامه راهبردی ۲۰ ساله ایران و روسیه به میان است و از سوی دیگر نیز روسیه از آمادگی برای انتقال گاز از خاک ایران خبر داده است در عین این که در آستانه نشست شانگهای و بریکس، تهران و مسکو می‌توانند نقشی تعیین کننده در توسعه و ظرفیت سازی منطقه‌ای داشته باشند. به نظر می رسد غرب به دنبال تحریک احساسات تاریخی ایرانی‌ها علیه همسایه شمالی هستند که دامنه آن را به روابط تهران-پکن نیز گسترش دهند تا در نهایت کشورهای تحریمی همچون ایران و روسیه را در وادی خود تحریمی (با کاهش روابط) گرفتار سازد. سناریوی که همگرایی بیشتر همسایگان برای رفع سوء تفاهمات و هماهنگی در معادلات منطقه و جهان راهکار مقابله با آن است.
سوم آن که از سویی  ترس انتقام شهید هنیه بر سر تل آویو سایه افکنده و در مقابل یکی از تعهدات غرب را حمایت همه جانبه از رژیم صهیونیستی تشکیل می‌دهد. در این شرایط می‌توان گفت که غرب با زنجیره‌ای از اتهام زنی‌های حقوق بشری، موشکی، ایجاد چالش‌های منطقه‌ای و.... برآنند تا بخت خود را برای منصرف سازی ایران از انتقام خون شهید هنیه آزمایش کنند در عین آنکه افکار عمومی را نیز از مسئله فلسطین به حاشیه‌ها منحرف سازند در حالی که ایران را که به عنوان محور حمایت از مظلوم مورد تقدیر جهانی است به زعم خویش بدنام ساخته و از الگو شدن بیشتر جهانی آن جلوگیری نمایند. 
چهارم آن که از نکات قابل توجه در رفتار غربی ها زنجیره تحرکات آن ها طی هفته‌های آغازین شروع کاردولت چهاردهم است. در حالی دولت به ریاست جمهوری پزشکیان وفاق ملی و تعاملات بین‌المللی از جمله مذاکرات برجامی را مولفه‌های حل مشکلات کشور عنوان داشته است، نوع رفتارهای غرب جای تامل دارد.هر چند که اروپایی‌ها از آمادگی مذاکراتی می‌گویند و برخی نزدیکان به دولت آمریکا نیز مدعی رویکرد مذاکراتی این کشور پس از انتخابات نوامبر شده‌اند، اما رفتار غربی‌ها همچون ادعای اخیرشان در مورد نقش موشکی ایران در جنگ اوکراین نشان می‌دهد که غرب از یک سو به دنبال به شکست کشاندن برنامه‌های سازنده دولت چهاردهم و ناامید سازی مردم ایران از حل مشکلات کشور است و از سوی دیگر گرفتار سازی تهران در مجموعه‌ای از بحران و چالش هاست تا به زعم خویش در مذاکرات احتمالی ایران به نگارش برجامی بر اساس خواست غرب وادار سازند. ترفندی که در ابتدای دولت سیزدهم نیز اجرایی کردند که البته تکیه دولت شهید رئیسی بر داشته‌های درونی و همگرایی با همسایگان این طراحی را با شکست مواجه سازد و در نهایت این غرب بود که در برابر پایداری ایران زیر میز مذاکرات زد.
با توجه به این شرایط می‌توان گفت که تحرکات غرب از جمله دروغ پردازی‌ها در باب موشک‌های ایرانی در کنار آن که انکار ناشیانه حق قانونی و مشروع ایران خرید و فروش هرگونه تسلیحات از جمله موشک و پهپاد در عرصه جهانی است از یک سو برگرفته از وضعیت بحرانی غرب در عرصه داخلی و جهانی از جمله سراسیمگی آن در حمایت از رژیم صهیونیستی است و از سوی دیگر این نوع رفتارها نشان می‌دهد که تغییری در ماهیت رفتاری غرب علیه ایران ایجاد نشده و سه اصل هسته‌ای، موشکی پهپادی و منطقه‌ای همچنان محور سیاست‌های خصمانه آن‌هاست که با چاشنی حقوق بشر صورت می‌گیرد تا به زعم خویش مانع از نقش آفرینی ایران در نظم نوین جهانی به عنوان کشوری تاثیرگذار در اجماع سازی جهانی علیه یک جانبه گرایی غرب است.