در فاصله کمتر از ۲ هفته تا پایان مهلت کشورها برای معرفی نماینده خود به اسکار ۲۰۲۵، سینمای ایران با وجود نامزدهای استاندارد محدود، هنوز نماینده نهایی خود را معرفی نکرده است. این در حالی است که نماینده سینمای ایران باید در فاصله کوتاه تا نیمه آذرماه، گام‌های بلندی در مسیر اکران اروپایی، اقبال در فصل جوایز و نمایش برای طیفی از داوران آکادمی اسکار بردارد.
کمتر از ۲ هفته دیگر تا معرفی نمایندگان کشورها به آکادمی اسکار زمان باقی مانده و متاسفانه به رغم اینکه یک‌سوم کشورهایی که همواره به آکادمی، فیلم می‌فرستند، نسبت به اعلام نماینده خود اقدام کرده‌اند اما کمیته انتخاب سینمای ایران هنوز اثری را به اسکار معرفی نکرده است.
لطمات این تاخیر با توجه به اینکه ایران برای امسال، فیلم‌های درخور چندانی که با استانداردهای اقبال در اسکار همخوانی داشته باشد، ندارد، بیشتر شده است چرا که می‌شد از فرصت شهریورماه، استفاده بهینه‌تری به عمل آورد و نماینده سینمای ایران برای اسکار ۲۰۲۵ را برای حضور در فصل جوایز و تور اکران اروپایی، آماده کرد.
کشورها در حالی تا ۱۱ مهرماه فرصت دارند تا نماینده خود را به آکادمی معرفی کنند که فهرست ابتدایی نامزدهای شاخه بهترین فیلم‌های بین‌المللی، ۲۷ آذرماه معرفی می‌شود و این بدین معنی است که فیلم ایرانی تا اواسط آذرماه فرصت دارد تا با ترفندهایی چون اکران هدفمند در چند کشور مهم اروپایی و آمریکایی، خبرسازی‌هایی را در رسانه‌ها به راه بیندازد. همچنین باید تدابیری اندیشیده شود تا فیلم برای جمع کثیری از حدود ۱۱ هزار داور آکادمی اسکار نمایش داده شود و آنها بتوانند تصویری از این فیلم در ذهن داشته باشند چرا که این جمعیت، هیچ‌گاه تمام حدود ۹۰ فیلم غیرانگلیسی‌زبان را مشاهده نمی‌کند و داوری آنها در شاخه بهترین فیلم بین‌المللی، تابع پارامترهایی چون حضور و افتخارآفرینی در جشنواره‌های تراز اولی چون کن و ونیز و میزان اقبال در فصل جوایز است. البته که در این بین، بازوهایی چون خبرسازی در اکران‌های جهانی نیز می‌تواند نام فیلم را برای داوران برجسته کند. تدابیری همچون نمایش یا ارسال فیلم برای جمعی از منتقدان نیز می‌تواند اتفاق‌های به‌مراتب خوبی را در مقایسه با حیات نرمال فیلم رقم بزند.
حال با توجه به اینکه اثری از ایران در جشنواره رده‌بالای امسال افتخارآفرینی نکرده و فیلمی ایرانی نتوانسته در فهرست اکران اروپایی و آمریکایی قرار بگیرد، نماینده سینمای ایران، بر روی کاغذ شانس چندانی برای حضور و اقبال در فصل جوایز ندارند؛ بنابراین چه دلیلی دارد که انتخاب فیلم تا این اندازه به تاخیر بیفتد؟ فوریت این انتخاب، زمانی که گزینه‌های بسیارمحدودی برای آن وجود دارد، خیلی بیشتر هم می‌شود.
تا امروز، حدود ۶۰ فیلم در سینمای ایران اکران شده‌اند که تنها ۳ فیلم چرا گریه نمی‌کنی؟، بی‌بدن و مست عشق تاحدودی می‌توانند نسبت به مابقی آثار، واجد شرایط محدودی برای انتخاب باشند. در بین اکران‌نشده‌ها هم زمزمه‌هایی مبنی بر انتخاب رکسانا به گوش می‌رسد. انتخاب نهایی در هر دسته از فیلم‌های اکران‌شده یا اکران‌نشده که باشد، نیازمند قدرت‌نمایی در ۳ جبهه اکران جهانی، فصل جوایز و جلب رضایت طیفی از داوران آکادمی است که تمام این موارد، نیازمند برنامه‌ریزی، هزینه و البته طلا دانستن زمان است که متاسفانه تا اینجا نتوانستیم از فرصت یک‌ماهه شهریور استفاده کنیم و باید دید در ادامه چه اتفاق‌هایی طی دوماه‌ونیم آینده رخ می‌دهد.
حالا که زمان را تاحدودی از دست داده‌ایم، نیاز است تا ظرفیت‌های بین‌المللی نهادهایی چون فارابی، در کنار فیلم انتخاب‌شده قرار گرفته تا لااقل فرصت مهر و آبان، به‌سادگی شهریور از دست نرود و نماینده سینمای ایران بتواند با اتخاذ تدابیری در زمان باقی‌مانده، حداقل در میان ۱۵ نامزد ابتدایی شاخه بین‌الملل اسکار ۲۰۲۵ قرار بگیرد.
دیدگاه ها