پیامبر اسلام یا رحمت برای عالمیان

 کورش شجاعی- روزنامه خراسان/کدامین ذهن و اندیشه وبیان و قلم توان شکر این بزرگ ترین نعمت الهی را دارد،نعمت و عطیه بی مثال تجلی وجود حضرت خاتم الانبیاء محمد مصطفی (ص)،این برترین خلق خداوند خالق هستی،این مهربان ترین که در مهر وعطوفت،مانند ندارد،در زهد و تقوا و پارسایی،بی همانند است،در علم الهی و دانایی،شهر علم است ،در وقار و متانت و صولت پیامبری،جمیع خصال و فضایل انبیا را یکجا دارد،چنان «نیک نگاه» و «نیکو روش» و«خوش گفتار»است که حتی بدکاران، خبیث طینتان و دشمنان در پناه بخشایش اش در امان هستند،پیامبری که «کریم السجایا»،«جمیل الشیم»،«بنی البرایا»است و «شفیع امم». دردانه هستی که جان وابسته  به جانان هستی اش و قلب مطهرش«مهبط وحی» است و جایگاه فرود«جبرئیل»،مبارک وجودی که خداوند هستی،او را «بهانه آفرینش» دانسته و در وصف و حق اش فرموده:«لولاک لم خَلَقتُ الافلاک» همان یگانه گوهر عالم وجود که حضرت رحمان رحیم در چهارمین آیه سوره مبارکه قلم در منزلت و منقبت اش می فرماید:«انّکَ لعلی خُلُقٍ عظیم» آری محمد«ص»آن نبی،رسول و گران قدر پیامبر عظیم الشأن که نه تنها برای مسلمانان و نه تنها برای مومنان، بلکه به فرموده خداوند حکیم علی اعلی«رحمت» است برای «عالمیان» و چه زیبا و چه حکیمانه خداوند جلّ واعلی در آیه107 سوره انبیا این معنا را بیان می فرماید که «وما ارسلناک الّا رحمه للعالمین» که جا دارد برای چنین عطیه الهی و «نگار» به مکتب نرفته ای که به «غمزه»مسئله آموز صد مدرس شد و وجود مبارکش رحمت است برای «عالمیان»هر آینه هزاران هزار «سجده شکر» به درگاه الهی به جای آورد و شُکر اصلی«دل»به «دل» حضرت مصطفی دادن و دست به دامان شریعت پاکش شدن  و قرآن نازل شده بر قلب مطهرش را در گوش دل و جان ریختن و جاری کردن آیات نور در ذهن و گفتار و کردار و منش هایمان است. دست به دامان شدن و دل به دل پیامبری دادن که اطاعت از سنت پاک و عترت طاهرینش مایه تقرب به حضرت رحمان رحیم است و «کمال آفرین»و«سعادت» بخش اطاعت و مودت با پیامبر و اهل بیت اطهرش که به فرموده قرآن کریم از هر «رجس » و«پلیدی»پاک و مبرایند،سزاوارترین شکر به درگاه الهی است برای پاس داشت و بزرگداشت این برترین عطیه خداوند عالمیان،آری پیروی و اطاعت و گام در راه و مسیر پیامبر اعظم،حضرت ختم رُسُل،حبیب خداوند رحمان رحیم،زیبنده ترین شکر به درگاه خداوند کریم است که محمد(ص)را «بهانه آفرینش»،«حبیب خود»،«برترین مصطفی و برگزیده»،«ختم رُسُل » وخاتم الانبیا می داند واز خشنودی اش،خشنود می شود و از اندوهگینی اش،ناخشنود است و چنان برای وجود نازنین حضرت محمد مصطفی حرمت قائل است که در سومین آیه سوره شعرا می فرماید:«لعلک باخع نفسک الا یکونوا مومنین» و چه زیبا و حکیمانه آفریدگار هستی در این آیه با پیامبرش نه تنها سخن می کند، بلکه بر لزوم حفاظت از جان گرامی اش تاکید دارد و چه شکری بالاتر و ارزنده تر از گرامی داشت و پاس داشت«قرآن» و«عترت» پیامبر و عمل به سنت حضرت ایشان و اهل بیت مطهرشان و هر روز بر معرفت و ایمان خویش افزودن وتلاش برای انجام «عمل صالح» و گره گشایی از کار مردمان برای رسیدن به کمال و سعادت تحت لوای آیین پاک محمدی،رسول و پیامبری که خداوند حکیم به او کسوت «خاتم الانبیایی»پوشانده،همان مهربان و عطوفت پیامبری که رحمه للعالمین است و حتی در معراج و آن گاه که در «سدره المنتهی» جبرئیل از او بازماند و حضرتش «قاب قوسین»،«او ادنی»را درک کرد  به فکر انسان،عالمیان و امتش بود. هزاران هزار سلام و درود و صلوات بر روان حضرت محمد مصطفی که طبق صریح قرآن،خداوند و ملائکه اش از «ازل» تا ابد بر او صلوات می فرستند،خداوندا به برکت این روزهای مبارک و تقارن آن با ولادت حضرت ختمی مرتبت نام ما را در زمره صلوات فرستادگان به پیامبر خاتم و تسلیم امر او شدگان که تسلیم امر الهی شدن است ثبت و ضبط بفرما به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.