بزرگان حوزه مقصرند!

سید خلیل سجادپور- روزنامه خراسان/بار دیگر شبکه های تلویزیونی، فیلم سینمایی «محمدرسول ا...» مصری را  در روز میلاد پیامبر مهربانی ها به تکرار نشستند و برخی دیگر نیز در این جشن عاشقانه فیلم ایرانی ساخته مجید مجیدی را به تماشا گذاشتند به گونه ای که مخاطبان تلویزیون جملات بازیگران را قبل از آن ها بر زبان می راندند! حال روی سخن قلم با پژوهشگران و بزرگان حوزه های علمیه  است که با این فرهنگ غنی دینی چرا باید هر سال تکرار فیلم ها و سریال های مذهبی را شاهد باشیم؟ با آن که ضعف فیلمنامه در ایران از جمله مشکلات اساسی در ساخت فیلم های فاخر دینی است اما این قصور را بر چه کسی باید نوشت؟ اکنون که حدود نیم قرن از انقلاب اسلامی ایران می گذرد چه کسی باید زندگانی بزرگان دین را به کاوش بنشیند و این پژوهش های گران‌مایه را در اختیار هنرمندان و سینما گران قراردهد تا فرزندان این سرزمین با فرهنگ غنی دینی زندگی کنند؟ به راستی می توانیم وجدان خود را به قضاوت بگیریم و بدون منیت های علمی و فرهنگی به این سوال پاسخ دهیم که «آیا در ام القرای جهان اسلام» می توانیم حداقل 10دقیقه درباره زندگی هر کدام از ائمه(ع) به جز صحنه های کربلا سخن بگوییم؟ یعنی اطلاعات اندکی از زندگی امام سجاد(ع) یا امام محمدتقی (ع) و امام علی النقی (ع) داریم که در یک جمع خصوصی، زبان به اشاعه فرهنگ دینی بگشاییم؟
به راستی دیگر چه کسی برایمان داستان راستان خواهد گفت؟ دیگر چه کسی دستمان را گرفته و مشام جانمان را با سیری در نهج البلاغه به بوییدن معارف علوی معطر خواهد ساخت؟ امروز آهی که از نهاد قلم بر می خیزد بی شباهت به گلایه از پژوهشگران و بزرگان حوزه های علمیه نیست که چرا فرزندان ما نباید فیلمی ارزشمند از زندگی فاطمه(س) را طوطیای چشمانشان کنند که مرزهای عشق به همسر را در می نوردد و ازدواج زیبا را به جشن می نشیند و مهارت های خانه داری را بر قلب ها حکم فرما می کند؟!
امروز درحالی نبض قلم را به سوگ نشسته ام که خوب می دانم دانش آموزان این سرزمین رونالدو و مسی را بهتر از نامداران ایرانی می شناسند! و بر آن ها فخر می‌فروشند! به کجا چنین شتابان می رویم! چرا فرهنگ ایران زمین باید در قاب کوتاهی های اهل فرهنگ و هنر و پژوهش به فراموشی سپرده شود و افسانه های کره ای و ژاپنی بر زندگی ما نقش آفرینی کند؟ آیا نمی شود مختارنامه دیگری ساخت و بر «ولایت عشق» مُهر ایمان زد؟ امروز چه کسی باید دغدغه های بزرگان نظام را پاسخگو باشد که فرهنگ ایرانی را به نمایش بگذاریم؟
باشد که هنوز «مرگ» در کالبد جسمانی ما حلول نکرده، به خود بیاییم و با هماهنگی حوزه های دینی، سینماگران و دانشگاهیان، فیلم و پویانمایی هایی از این فرهنگ ارزشمند دینی را به نمایش بگذاریم تا دنیا در برابر صلح جویی و مهربانی های بزرگان دینی ما دست ادب بر سینه بگذارد. ان شاءا...