شهادت سیدحسن نصرا...، رهبر حزبا... لبنان پس از اقدام تروریستی رژیم اسرائیل در ضاحیه، گرچه از منظر برخی کارشناسان حدس زده میشد ولی هنوز هم اقدامی متهورانه از سوی حکومت اسرائیل قلمداد میشود.
احسان کیانی-روزنامه خراسان/ بهخصوص وقتی که متوجه شدیم پیشتر کابینه تلآویو طی جنگ غزه، دو بار طرح ترور «سید مقاومت» را رد کرده بود. دلایل چنین جسارتی از سوی اسرائیل را می توان چنین برشمرد:
1-در وهله اول باید پیامدهای جنگ غزه بر دستگاه محاسباتی تلآویو را بررسی کرد. برخلاف نبرد ۲۰۰۶ با حزبا... و یا نبردهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۰ با حماس، اسرائیل، نبرد کنونی را یک نبرد وجودی درک کرده و به همین دلیل با وجود مخالفتهای جهانی، حتی صدور قطعنامه شورای امنیت و حتی مخالفتهای داخلی از یکسو و همچنین بهرغم تلفات ارتش این حکومت در غزه و ناکامیاش در آزادسازی اسیران صهیونیست از سوی دیگر، حاضر به آتشبس نیست، زیرا معتقد است که باید یک بار برای همیشه، تهدید مقاومت فلسطین را مرتفع کند. البته انگیزههای شخصی نتانیاهو برای بقای در قدرت و تداوم حمایت آمریکا تحت این شرایط نیز کاتالیزور مهمی در تداوم نبرد بوده است. وقتی که بازیگری، نبردی را یک نبرد وجودی حس کند، تنها زمانی متوقف میشود که یک تهدید وجودی دریافت کند و تلآویو هم به جهت حمایت پدافندی آمریکا و ناتو هم به پشتوانه تسلیحات اتمیاش، این تهدید را از پرتاب پهپادها، موشکها و حتی «وعده صادق» دریافت نکرده است. گرچه «وعده صادق» در برقراری موازنه قوا بین ایران و اسرائیل در کوتاهمدت مؤثر بوده است.
2-دلیل دیگر، تقویت اجماع داخلی اسرائیل علیه حزبا... در قیاس با حماس است. درباره غزه، به دلیل وجود اسیران صهیونیست، مخالفتهایی نسبت به ادامه جنگ وجود دارد و حتی بخشی از اپوزیسیون نتانیاهو، حامی توافق با حماس و آتشبس است ولی ترور شهید نصرا... و فرماندهان عالیرتبه حزبا... و حتی سپاه پاسداران در منطقه، مورد حمایت کلیت ساختار سیاسی اسرائیل است و همگی بر رفع تهدید ناامنی مناطق شمالی و بازگشت آوارگان تاکید دارند. این خطای آشکاری است که چنین جسارتی را به شخص نتانیاهو تقلیل دهیم.
اما آیا فقدان شهید نصرا...، موجب نابودی حزبا... خواهد بود؟ قطعاً خیر. جنبش حزبا... از منظر سازمانی و همچنین جایگزینی نیروها و فرماندهان، توان بازسازی خود را دارد ولی برای این بازسازی نیازمند زمان است. برای چنین زمانی، لازم است دیگر گروههای مقاومت، عملیاتها و ضرباتی بر پیکره اسرائیل وارد آورند که تمرکز رژیم صهیونیستی از حزبا... کاسته شود. طبعاً وقتی که اسرائیل بزرگترین تهور علیه حزبا... را با ترور فرماندهان یگان رضوان و سپس شخص سید حسن نصرا... انجام داده، به زودی تهاجم زمینی به جنوب لبنان را آغاز خواهد کرد. هدف حداقلی این تهاجم، کمربند حائل از مرز تا رودخانه لیطانی است ولی اسرائیل هدف حداکثری مبنی بر نابودی حزبا... را نیز پی خواهد گرفت. مگر این که هم حزبا... و هم ایران و دیگر گروههای مقاومت، کنشهایی داشته باشند که در وهله اول، حمله زمینی را به باتلاقی برای ارتش اسرائیل بدل کند و سپس، یک تهدید وجودی برای اسرائیل بیافرینند.
امروز، دفاع از حزبا...، نهفقط دفاع از مردم و شیعیان مظلوم لبنان، بلکه دفاع از امنیت ملی ایران است، چنانکه حزبا... در جریان مبارزه با تروریسم تکفیری، ضامن امنیت مرزهای ایران بود و البته ایده مقاومت در لبنان، تا وقتی که اشغالگری اسرائیل تداوم دارد، ادامه خواهد یافت. گرچه فقدان نصرا...، از منظر کاریزماتیک، ضربهای شاید جبرانناپذیر بر پیکره مقاومت اسلامی لبنان خواهد بود؛ همانگونه که فقدان سردار سلیمانی. روحشان شاد.
دیدگاه ها