حقیقت جهاد و مقاومت

 وحید یامین پور-روزنامه خراسان/ آن‎جا، لبنان، فرعون همه کسانی را که ممکن است موسی باشند، جست‎وجو و قربانی می‌کند... تک تک... با موشک نقطه‌زن.پیشتر هم فرعون‌های دیگر چنین می‌کردند؛ این‎جا، در ایران، ۴۵ سال پیش. بهشتی و مطهری و رجایی و ده‌ها موسای دیگر را... اما رسولی که بنا بود باقی بماند، باقی ماند و به جای امام، ردای ولایت پوشید. همان‎طور که فرعون دیگری، همت و باکری و خرازی و متوسلیان و صدها موسای دیگر را از ما گرفت. و آن هنگام که همگان می‌گفتند سرداران خمینی همه قربانی شدند، قاسم سلیمانی به صحنه‌ تاریخ بازگشت و سحر ساحران را باطل کرد.آن موسی که بنیان فرعون را از ریشه می‌کَند، بر تکه چوبی در رود تاریخ، رها شده و به سوی مقصدش روان است. خدا، می‌توانست موساهای دیگر را هم از چشم فرعون پنهان کند؛ می‌توانست تیغ‌ها را بشکند و موشک‌های نقطه‌زن را به نقطه‌ دیگری فرونشاند...اما، خدا هست و خدایی می‌کند. فرعون سرخوش از کشتن همه‌ آن‎ها که در کابوسش موسی بوده‌اند، به تخت شاهی بازگشته. موسی هم به نوبه‌ خود، تاریخ را می‌شکافد و با عصای اژدها بیرون می‌جهد.ما چه کنیم؟ ما برادران و خواهران صدها موسای قربان شده؟خدا در این صحنه‌ به‌هم پیچیده‌ طاقت‌سوز از ما چه می‌خواهد؟«صبر و شکر» که صحنه نهایی خروج از ظلمات به سوی نور را رقم می‌زنند. صبر و شکر، حقیقت جهاد و مقاومت است. صبر بر مصیبت فقدان سرداران  و صبر بر اطاعت از امر ولی در استمرار مبارزه، شاید دشوارترین صبرها باشد.