این است انسانیت؟

1403/07/11 13:42
کد خبر: 5068
کد نویسنده: 8
این است انسانیت؟

آیا رابطه ای بین انسانیت و همدردی با به سوگ نشستن غم عزیزی وجود دارد؟ آیا می توان یک انسان عادی زمانی که غم از دست دادن را درک می کند نتواند برای سوگ عزیز دیگری هم دردی کند؟ سوال این گونه مطرح می شود انسانیت رابطه مستقیمی با همدلی دارد؟

سیده بهاره گندمی-روزنامه خراسان/آیا رابطه ای بین انسانیت و همدردی با به سوگ نشستن غم عزیزی وجود دارد؟ آیا می توان یک انسان عادی زمانی که غم از دست دادن را درک می کند نتواند برای سوگ عزیز دیگری هم دردی کند؟ سوال این گونه مطرح می شود انسانیت رابطه مستقیمی با همدلی دارد؟ به عبارت دیگر، شخصی که بوی از انسانیت نبرده باشد می تواند غم و از دست دادن عزیزی را درک کند. حال غم خود باشد یا غم دیگری؟ گاهی بی‌تفاوتی برخی انسان‌ها نسبت به هم حال خوب را از آدم می‌گیرد و بی‌توجهی به اطرافیان و محیطی که در آن زندگی می‌کنند می تواند هنجاری در جامعه ایجاد کند. خوشحالی و عدم همدلی می تواند معضلی برای آینده باشد چون انسانی که از مرگ انسان دیگری خشنود یا بی تفاوت باشد می تواند آسیب های جدی تری به جامعه بزند یا در آینده فرزندان رباتیکی به عمل بیاورد. خطرناک ترین انسان ها در یک جامعه نیز، آن‌هایی هستند که می گویند هیچ دین و آیینی ارزشمندتر از آیین انسانیت و انسان بودن نیست اما برای غم عزیزی بی تفاوت هستند و لبخند می زنند! چیزی که می توان گفت روزبه روز شاهد آن هستیم و اختلافی که با خبرهای دروغ و بی محتوا در فضای مجازی بیشتر می شود. انسان ها را شرطی می کند برای سوگواری و شاد بودن! و وادار می کند اگر به نفعت بود غمگین شوی یا اگر به نفعت نبود بخندی! آیا به راستی این است انسانیت؟ التماس تفکری که باب شده است در زیر خیلی از خبرها برای مخالفت یاموافقت طرز فکر آن ها با شهادت و مرگ عزیزی که برای دیگری می تواند غم عجیبی باشد؛ به طور مثال می توان از شهادت سید حسن نصرا... گفت. حامی و رهبر خیلی از انسان های بی گناه و بی دفاعی که صدایشان شنیده نمی شد؛ اما بسیاری از فضای مجازی و دروغ های رسانه ای باعث نادیده گرفتن انسانیت شد! انسانیتی که ادعای خیلی از روشن فکرهایی است که معتقدند همدلی تنها برای هم نوع می توان داشت! اما مگر انسانیت چیزی جز این نیست؟ چگونه می توانیم از انسانیت بگوییم ولی از غریبی لبنان و مردمی نگوییم که سال هاست بی گناه با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند و غمخواری برای دردشان ندارند! چطور می توانیم از مرگ عزیز بگوییم و خود را وادار به بی تفاوتی کنیم برای انسان دیگری در ان سوی مرزها! آن هم در صورتی که آن سوی مرزها مرگ چیزی جز برای بقای انسانیت نیست! اگر می توان بی تفاوت بود زخمی بر غم بی گناهی نباشیم حتی اگر آن بی گناه در زیر بمب و جنگ در حال مبارزه برای کمی زندگی است!

دیدگاه ها

ایمیل شما در معرض نمایش قرار نمی‌گیرد