اگر شما هم دغدغه محیط‌زیست را داشته باشید، می‌دانید که هر زباله حکم مرگ طبیعت را دارد. سال‌هاست پویش‌ها و انجمن‌های مختلف در حال فرهنگ‌سازی برای نریختن زباله در طبیعت هستند اما هنوز نتوانستند به‌طور تمام و کمال این فرهنگ را جا بیندازند. شاید فکر کنید با یک پوست شکلات، پفک، بستنی و ... طبیعت به مشکل نمی‌خورد ولی می‌خواهیم با روایت اتفاقی که در اعماق غارهای کارلزبد در آمریکای شمالی افتاده است از تاثیر یک پوست پفک روی اکوسیستم بگوییم.
بسته پفک رهاشده در غار گندید
«زباله‌ها و آلودگی پلاستیکی فقط مناظر طبیعی را زشت نمی‌کنند. آن‌ها می‌توانند تاثیر دگرگون‌کننده‌ای روی اکوسیستم گشترده غارهای باستانی بگذارند»، این نوشته‌ای است که روی تابلویی در نزدیکی غارهای کارلزبد دیده می‌شود. ماجرا از این قرار است که یکی از بازدیدکننده‌های این غار یک بسته پفک را در اعماق این غار رها کرد. به گزارش فرادید، این بسته در یکی از حفره‌های کارلزبَد به نام «اتاق بزرگ» انداخته شد که بزرگ‌ترین اتاقک غار از نظر حجم در آمریکای شمالی است و اگر بخواهید به آن برسید، باید به اندازه یک ساعت پیاده‌روی زیرزمینی داشته باشید. این کیسه پر از تنقلات پنیری که در گودال‌های مرطوب غار رها شد و گندید، شوک کوچکی به اکوسیستم غار وارد کرد.
کپک‌ها اکوسیستم را زیرو رو کردند
خرده‌ذرت فرآوری شده پفک که در اثر رطوبت غار نرم شده بود، محیط مناسبی برای میزبانی از حیات میکروبی و قارچ‌ها شکل داد. جیرجیرک‌ها، کنه‌ها، عنکبوت‌ها و مگس‌های غار خیلی زود در یک شبکه غذایی موقت سازمان دهی شدند و مواد مغذی را در غار و سازندهای اطراف پراکنده کردند. کپک‌ها در سطوح نزدیک پخش شدند و فضایی فاسد و بدبو در برخی نقاط پدید آوردند. از دید ما انسان‌ها، یک کیسه خوراکی دور ریخته‌شده شاید بی‌اهمیت به نظر برسد، اما همان، اکوسیستم غار را زیرورو می‌کند. پاک‌بان‌ها با دقت زباله و کپک‌ها را از سطح غار برداشتند و امیدوار بودند که دیگر چیزی نیست که غار را تهدید کند اما هنوز آثار منفی آن بسته پفک ادامه داشت.
غارها آسیب‌پذیرتر هستند
غارها به طور خاص، محیط‌های آسیب‌پذیری هستند و از آن جا که از دنیای خارج جدا هستند، میزبان انواعی غنی از موجودات بسیار سازگار، بومی و حساس هستند. اگر چیز جدیدی به این ترکیب اضافه شود، می‌تواند تعادل تنوع زیستی آن را از اساس به هم بریزد. نمونه معروف این مشکل را در غار لاسکو در جنوب غربی فرانسه شاهد بودیم که برخی از مشهورترین غارنگاره‌های ماقبل تاریخ جهان را در خود دارد. محققان و گردشگران زیادی بعد از کشف‌شدن غار به سوی آن رفتند و این باعث شد گرما و رطوبت غار بالا برود، میکروارگانیسم‌های جدید شکل بگیرد و قارچ و گل سنگ‌ها به بسیاری از نقاشی‌های دیواری آسیب زدند. غار نمکی در جزیره هرمز هم یکی از نمونه‌هایی است که با افزایش گردشگر روی خوش نمی‌بیند. هر روز پر است از پوست تخمه، شیشه‌های لیموناد و زباله‌های دیگر که همگی در اعماق غار رها شدند!/زندگی سلام
دیدگاه ها