علیرضا بیرانوند میتوانست برای سالها به یک الگوی تحسینبرانگیز در فوتبال تبدیل شود. آنچه گلر اول تیمملی در این مدت با خودش کرد، مصداق بارز خودسوزی یک ستاره بود.
علیرضا بیرانوند میتوانست برای سالهای طولانی به یک الگو و سرمشق تحسینبرانگیز در فوتبال و حتی جامعه ایرانی تبدیل شود. او همه ویژگیهای ایستادن در چنین نقطهای را داشت؛ انسانی خودساخته به شمار میآمد و با زحمت و مرارت فراوان، به بالاترین سطح حرفهای رسیده بود. کسی که از موقعیت شریف کار در کارواش و کسب رزق حلال به مهار پنالتی کریس رونالدو در جامجهانی میرسد، حتما میتواند برای بچههای زیاد دیگری هم الهامبخش باشد و به آنها انگیزه همیشگی رشد و ترقی بدهد. با این همه، اما افسوس که بیرانوند به کشتن کاراکتر خودش برخاست و شوربختانه در این زمینه کاملا هم موفق بود!
هر قدم، بدتر از قدم قبل
سلسله اشتباهات بیرانوند به قدری گسترده و طولانی است که حتی مرور تیتروار آن هم دیگر در حوصله مخاطب نیست. فسخ قبلی قراردادش با پرسپولیس و تلاش برای پیوستن به استقلال، بازگشت به جمع سرخها و «شوخی» خواندن آن حرکت زشت، منت گذاشتن بر سر هواداران بابت موفقیتهای بهدست آمده، تکرار فسخ قرارداد و این بار پیوستن به تراکتور، محکومیت در همین پرونده و بهرهمندی از الطاف فدراسیون فوتبال و... بیرانوند را در سطح نازلی از اعتبار و محبوبیت قرار داد و دروازه نقدهای آتشین را علیه او گشود. با این همه، اقدامات اخیر او حتی بدتر هم بود و هر قدمی که برداشت، وضعش را نسبت به قبل بدتر کرد. بیرانوند که قاعدتا بهدلیل فسخ غیرقانونی قراردادش، علاوه بر جریمه مالی باید محروم هم میشد، قدر لطف فدراسیون را ندانست و به همان جریمه نقدی هم اعتراض کرد. دروازهبان تراکتور در پایان بازی با فولاد، با گردنکشی گفت جریمه مالی را نمیدهد و در اظهارنظری بهمراتب عجیبتر، تلویحا اعتراف کرد به اعضای هیأتمدیره پرسپولیس بابت درنظر گرفتن الحاقیه قرارداد و فراهم شدن امکان جداییاش از پرسپولیس رشوه یا به قول خودش «شیرینی» داده است! بعد از این جملات عجیب، فضای مجازی و شبکههای اجتماعی پر شد از تذکر در مورد اینکه طبق قانون، افراد رشوهدهنده و رشوهگیرنده باید مجازات و محروم شوند و به این ترتیب علیرضا بیرانوند دوباره به کمیته انضباطی احضار شد.
افت فاحش فنی
آنچه اما در هیاهوی مربوط به حواشی حقوقی و رفتارهای نسنجیده بیرانوند فراموش شده، افت فنی بسیار آشکار این دروازهبان است. حالا دیگر واقعا نمیتوان بیرو را با آن گلر چالاک و مطمئن سالهای گذشته مقایسه کرد. این دروازهبان مخصوصا در یکی دو فصل اخیر واقعا متزلزل شده. او فصل گذشته در پرسپولیس گلهای بسیار بدی خورد و این فصل هم شروع درخشانی با تراکتور نداشته. در 2بازی خانگی با پرسپولیس و ذوبآهن، روی تنها ضربات داخل چارچوب رقبا دروازه بیرو باز شد و او این هفته هم مقابل فولاد ضعیف عمل کرد. گلی که بیرانوند از سینا اسدبیگی خورد وحشتناک بود و روی گل ساسان انصاری هم میتوانست بهتر عمل کند؛ هرچند وقتی یک فوتبالیست این همه حاشیه دارد، افت و افولش هم طبیعی خواهد بود.
خطر برای تیم ملی
از جنبهای دیگر شرایطی که حالا بیرانوند دارد، برای تیم ملی هم مضر خواهد بود. امیر قلعهنویی تاکنون نشانهای دال بر کمرنگ شدن اعتقادش به بیرانوند نشان نداده، اما با ادامه این روند شاید بیرو بعد از سالها جایگاه خوبش در این تیم را هم از دست بدهد؛ اتفاقی که اگر بیفتد، قطعا فقط و فقط خود او در موردش مقصر بوده است.
دیدگاه ها