مسیر امنیت پایدار در جزایر سه گانه

علیرضا تقوی نیا-روزنامه خراسان/جزایر سه گانه بوموسی، تنب بزرگ و کوچک جدای از اهمیت هایی که در حوزه های مختلف برای ایران دارند، به لحاظ ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی بسیار حساس و مهم اند.نکته مهم و امنیتی جزایر مورد اشاره این است که کشتی های بزرگ و نفت کش‌های غول پیکر با توجه به عمق کم خلیج فارس، ناچار باید از مجاورت این جزایر عبور کنند و با توجه به حقوق بین الملل دریاها، تا شعاع ۱۲ مایلی (۲۲ کیلومتر) جزایر، جزو آب های سرزمینی ایران محسوب می شود و در نتیجه این کشور می‌تواند تا فاصله ذکر شده، بر آب های خلیج فارس بر اساس منافع خود اعمال حاکمیت کند. علاوه بر اهمیت امنیتی و سیاسی، به لحاظ اقتصادی نیز این جزایر باعث می شود که گستره منطقه انحصاری اقتصادی ایران افزایش یابد؛ یعنی ایران می تواند تا شعاع ۲۰۰ مایلی (۳۷۰ کیلومتری) جزایر خود از اهمیت اقتصادی آن بهره مند گردد که البته با عطف به عرض کم شاخاب پارسی، با آب های انحصاری کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس تداخل می یابد که البته انتفاع طرفین با تفاهم تعیین می شود.اما این جزایر به عللی از جمله جمعیت پایین ساکنان آن‌ها، هنوز به وضعیت مطلوب از لحاظ امنیتی نرسیده است که باید به طور جدی راهکارهایی برای افزایش جمعیت آن‌ها در نظر گرفته شود و این بالا بردن آمار ساکنان، نسبت مستقیمی با رشد امنیت پایدار این جزایر خواهد داشت. در ادامه چند راهکار برای افزایش جمعیت جزایر سه گانه ایرانی پیشنهاد می شود.۱- کاهش حساسیت های بی مورد امنیتی :در این خصوص سخن فراوان است اما بسیاری از سخت گیری های بی مورد باعث شده که علاقه به ورود و سکونت در این جزایر کاهش یابد.۲- ایجاد منطقه آزاد اقتصادی و تجاری:واقعیتی است که جزایر سه‌گانه قابلیت پذیرش و جذب سرمایه گذاران برای ایجاد واحدهای صنعتی را ندارند اما بهترین مکان برای ایجاد منطقه آزاد تجاری هستند زیرا اتصال زمینی با سواحل و بنادر نداشته و نیز فاصله کمی با برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس دارند.نگارنده اطمینان دارد اگر برفرض جزیره بوموسی به منطقه آزاد تبدیل شود، سیل سرمایه گذاران به این جزیره سرازیر خواهد شد و این جزیره   تا ابد ایرانی، افزایش قابل توجه جمعیت را به خود می بیند و در نتیجه
 شاخص های امنیتی آن به طور چشمگیری بالا می رود.۳- بهره گیری از ظرفیت گردشگری: سواحل و آب‌های جزایر سه گانه کاملا استعداد پذیرش گردشگر ایرانی و حتی خارجی را دارد و افراد زیادی هستند که حاضرند در این جزایر سرمایه گذاری کنند؛ نکته مهم این جاست که جزیره ای چون بوموسی فرودگاه نیز دارد و از زیرساخت های مناسبی برای جذب جمعیت گردشگر برخوردار است. ظرفیت ایجاد مراکز تفریحات آبی، غواصی، ماهی‌گیری و ... می‌تواند این جزایر را به مقصدی دلپذیر برای مردم تبدیل کند.
اگر حساسیت های امنیتی در خصوص این جزایر رفع شود و زمینه های اقتصادی جذابی برای رشد سرمایه گذاران حوزه های تجاری و گردشگری ایجاد شود، بی تردید سیل علاقه مندان برای سکونت در جزایر سه گانه ایجاد شده و این رشد جمعیت ساکنان، اثر مستقیمی در بهبود وضعیت امنیتی آن جا و ناامیدی کشورهای متخاصم از ادعا در مورد مالکیت آن ها خواهد داشت.