چرا ساخته آیدا پناهنده با بازی پارسا پیروزفر و هدی زینالعابدین نزد مخاطبان محبوب شد و پایانبندی آن چه ویژگیهایی داشت؟
ظهر دیروز با انتشار قسمت نهم سریال محبوب «در انتهای شب»، این مینی سریال ساخته آیدا پناهنده به پایان رسید. «در انتهای شب» در میان انبوه سریالهایی که قصه کینه و انتقام را روایت میکنند و فضای ملتهبی دارند، حرف تازهای برای گفتن داشت و برشی از زندگی یک زوج عاشق را که پس از سالها زندگی مشترک به پایان راه رسیده بودند، به تصویر کشید. روایت این سریال به خوبی مخاطبان را همراه کرد و مجموعه پربینندهای بود. حالا باید نام آیدا پناهنده را به عنوان دومین کارگردان زن سینما که با اولین سریالش حضور موفقی در نمایش خانگی داشت، در کنار تینا پاکروان قرار داد. به بهانه پایان «در انتهای شب»، دلایل محبوبیت سریال و کیفیت پایانبندی آن را بررسی کردیم که در ادامه میخوانید.
روایت باورپذیر و ریزبینانه
قصه عشقی که دیگر چیز زیادی از آن باقی نمانده، جدایی یک زوج و زندگی بعد از جدایی موضوع ناب و تازهای نبود، اما زاویه خوب نگاه آیدا پناهنده به مسئله، پرداخت ریزبینانه و مهمتر از همه روایت واقعی و باورپذیر زندگی و چالشهای زوج قصه، کاملا مخاطبان را درگیر کرد. زوج «در انتهای شب» یعنی «بهنام» و «ماهرخ» با عشق و علاقه فراوان ازدواج کرده بودند، اما زندگی مشترک، شرایط اقتصادی، اختلافات آنها بر سر مسئله تربیت فرزند و مشکلات رابطه زناشویی آنها دست به دست هم داده بودند تا این زوج پس از سالها تصمیم بگیرند مسیر زندگیشان را از یکدیگر جدا کنند. آیدا پناهنده و ارسلان امیری به عنوان نویسندگان سریال، شخصیتهای اصلی قصه را کاملا واقعی و ملموس خلق کردند. «ماهرخ» و «بهنام» هر دو در زندگی مشترک خود مرتکب خطاهایی شده بودند و هیچ کدام بینقص نبودند. قصه باورپذیر «در انتهای شب» مهمترین برگ برنده سریال بود و باعث شد مخاطبان به خوبی با سریال همراه شوند. شخصیتهای ملموس داستان نیز کاملا حس همدلی مخاطب را برانگیختند.
مختصر و مفید، بدون اضافهگویی
امتیاز دیگر «در انتهای شب» این بود که سریال برای روایت قصه خود هرگز دچار اضافهگویی نشد. تک تک رخدادهای ریز و درشت قصه از جمله پنهان شدن «دارا» در کمد، مجروح شدن «صفا» با کاتر، اهدای عروسک متحرک روی داشبورد به «بهنام»، تعویض تابلوی قدیمی آقای «بنکدار»، به درستی چیده شده بودند و سپس در ادامه مسیر داستان به خوبی به کار گرفته شدند. روایت «در انتهای شب» بدون اتفاقات بیهوده و اضافه، کاملا در جهت پیشبرد داستان جلو رفت، به همین دلیل مخاطب از ابتدا تا انتها همواره با سریال همراه بود. ساخته آیدا پناهنده طی 9 قسمت روایتی مختصر، مفید، کامل و بهاندازه داشت.
درخشش بازیگران
همه بازیگران «در انتهای شب»، از بازیگران اصلی گرفته تا بازیگران مکمل و فرعی به خوبی و متناسب با نقشهای خود انتخاب شده بودند. هدی زینالعابدین که نقش شخصیت اصلی زن سریال را برعهده داشت، شخصیت «ماهرخ» از ابتدا تا انتهای قصه، بنابر موقعیت احساسات مختلفی را تجربه کرد. او ابتدا بلاتکلیف و نگران بود، پس از جدایی درگیر حسادت شد، سپس سعی کرد برخلاف آشفتگی درون خود، تصویر زن قوی و خوشحال را به نمایش بگذارد و در انتها نیز چالشها و مسائل مختلفی که پشت سر گذاشت، باعث شد روحیهاش را از دست بدهد و پژمرده و غمگین شود. هدی زینالعابدین به خوبی نوسان احساسات «ماهرخ» را در بازی خود ارائه داد و موفق شد به واسطه بازی تاثیرگذارش مخاطب را با شخصیتش همراه کند. پارسا پیروزفر به خوبی از پس نمایش ابعاد مختلف کاراکتر «بهنام» برآمد. او هنگام جنگ با «ماهرخ» بر سر حضانت «دارا» در عین حال که تصویری منفی از شخصیت خود به نمایش میگذاشت، اما تلاش میکرد نارضایتی و شرم خود از رفتارهای «بهنام» را هم نشان بدهد تا از آن شخصیت آرامی که به مخاطب معرفی شده بود، فاصله زیادی نگیرد و در چشم مخاطب نیز منفور نشود. سحر گلدوست بازی تاثیرگذاری داشت و حس ترحم مخاطب نسبت به «ثریا» را برانگیخت. پدرام شریفی هم در نقش رقیب عشقی «بهنام» بازی خوبی داشت. علیرضا داوودنژاد، مریم سعادت، کاظم هژیرآزاد و احترام برومند نیز بازیگران پیشکسوت سریال بودند که همگی موفق شدند با بازی خوب و باورپذیرشان، مورد توجه مخاطبان قرار بگیرند.
پایان خوب و منطقی
پایانبندی خوب «در انتهای شب» نیز موفقیت سریال را تکمیل کرد. سرانجام «ماهرخ» و «بهنام» متناسب با اتفاقاتی که شاهد آنها بودیم، منطقی و قابل پذیرش بود. از طرفی اختلافات این زوج به حدی نبود که راه برای بازگشت آنها به یکدیگر کاملا بسته باشد. از طرف دیگر این دو شخصیت در شرایط فعلی و با توجه به اتفاقاتی که پشت سر گذاشته بودند، نمیتوانستند به همین زودی دوباره از نو شروع کنند. آیدا پناهنده و ارسلان امیری نویسندگان سریال به جای یک پایان قطعی ناامیدکننده یا الکی خوش، پایانی منطقی برای سریال در نظر گرفتند و این جزو نقاط قوت سریال است. در قسمت آخر، تکلیف همه شخصیتها و اتفاقات نیز روشن شد و علامت سوالی برای مخاطب باقی نماند.
دیدگاه ها