معجزه کت و شلوار برای تروریست ها

کورش شجاعی - روزنامه خراسان/ «احمدالشرع» نام جدیدی است که «ابومحمدجولانی» این روزها بر خود نهاده؛ همان کسی که تا چندی پیش عضو فعال گروه تروریستی القاعده بود و آمریکا نامش را در فهرست تروریست ها قرارداده و برای دستگیری اش جایزه۱۰میلیون دلاری تعیین کرده بود؛ همان جولانی که حدود۱۷روز پیش در چهارچوب توطئه برنامه ریزی شده از سال ها پیش توسط آمریکا و رژیم صهیونیستی و... بدون این که با مقاومت جدی ارتش خسته و بی انگیزه و ناامید سوریه مواجه شود، توانست در کمتر از ۱۲ روز بر این کشور تسلط پیدا کند، البته با حمایت های سیاسی، مالی و تجهیزاتی فراوان برخی کشورها به ویژه ترکیه اردوغان. قدر مسلم نارضایتی های شدید و بحق مردم از اوضاع نابسامان سوریه و مجموعه حزب بعث و بشار اسد و حتی حمایت های قشرهایی از مردم سوریه از این گروه های مسلح در کنار جنگ روانی و شناختی شدید علیه این کشور، راه را برای تسلط گروه های ۳۷گانه تروریستی، مسلح و معارض به سرکردگی جولانی هموارتر کرد.
شاید هنوز برخی دلایل سقوط سوریه و چرایی و چگونگی این حادثه مهم در منطقه و جهان روشن نباشد، اما رفت و آمد نمایندگان کشورهایی از جمله ترکیه، آمریکا، عربستان سعودی، قطر و اردن به دمشق و تماس تلفنی برخی مقامات اماراتی با مقامات  به اصطلاح دولت انتقالی جدید سوریه آن هم در همین روزهای اولیه سقوط دولت قبلی و روی کارآمدن «جولانی»ها بسیاری از حقایق پشت پرده و عوامل سقوط دمشق را آشکارتر می کند و البته که حملات و تجاوزهای پی درپی و تصرف نقاط مختلف سوریه توسط رژیم صهیونیستی و نابودی تقریبا کامل سامانه های دفاعی، نیروی دریایی، هوایی و حتی زمینی سوریه و اعلام گستاخانه این رژیم مبنی بر لغو قرارداد۱۹۷۴ ، خود ماجرایی بس تاسف بار و درس آموز برای ملت ها و کشورها و خصوصا محور مقاومت است که همچنان نیازمند تامل جدی از یک سو و برنامه ریزی مناسب برای آینده از دیگر سوست. در عین حال اگر همین جولانی که «احمدالشرع» شده و جایزه ۱۰ میلیون دلاری آمریکا برای دستگیری اش لغو و نامش از فهرست تروریست ها توسط آمریکا و انگلیس خارج می شود و گویا کوتاه کردن ریش و پوشیدن کت و شلوار و بستن کراوات برایش  معجزه کرده! و حالا پس از آن سابقه در گروه القاعده ،طرف صحبت و مذاکره  نمایندگان آمریکا، ترکیه، قطر، اردن، امارات و فردا دیگران می شود، همین فردی که به نظر نگارنده هیچ گاه عنوان «رهبر»ی و حتی «فرمانده»ای سزاوار او نبوده، بلکه او «سرکرده»ای بیش نیست، اگر و اگر و اگر بتواند زمینه اقدامات و بسترهایی را فراهم کند تا این که موجب حفظ «تمامیت ارضی» سوریه شود، دست تطاول بیگانگان از این کشور کوتاه شود، انتخاباتی سالم و آزاد با مشارکت حداکثر مردم از همه اقوام و سلایق برگزار شود و حاکمیتی مطابق با خواست و اراده مردم و مطابق منافع ملی سوریه و ملت این کشور روی کار آید و مردم از این اوضاع فلاکت بار اقتصادی و مهم تر از آن احساس ناامیدی و سرخوردگی خارج شوند و حس استقلال و عزت و امنیت در آنان شکوفا شود، یعنی همان چیزهایی که حق همه ملت ها و مردم زجردیده سوریه است، نامش به هر صورت در تاریخ سوریه و منطقه می ماند، هرچند این امیدها و آرزوهایی است که رصد فعلی مسائل و شرایط سوریه و منطقه و زیاده خواهی های آمریکا، رژیم صهیونیستی و ترکیه و  برخی کشورهای منطقه دستیابی به آن ها را بسیار دست نیافتنی می نمایاند. اما شاید هم حامیان سیاسی، مالی و تجهیزاتی جولانی القاعده ای دیروز و همراهانش و تحریرالشامی کت وشلواری دیپلمات شده امروز برای صددرصد مقصر نشان دادن حاکمیت فعلی سوریه و همکاری بشار با مقاومت و دوستی اش با ایران، اقدامات و کارهایی خصوصا در زمینه رفاه اقتصادی مردم سوریه انجام دهند، آینده مسائل را روشن تر می کند.