جناب آقای دکتر مظفری، زخم های دردناکی که بر محیط زیست استان زده شده و آبخوان هایی که نفس های آخرشان را می کشند، چشمه ها و کاریزها و چاه های خشکیده، آب که شور می شود و زمین که نشست می کند و شکاف می خورد و همه چیز را به درونش می کشد و کشف رودی را که روزگاری کانون زایش تمدنی پرشکوه بود و امروز در آن زهرابه ای مرگ زا جاری است، می شناسید و از کلان شهر مشهد که روز به روز با بی آبی، آلودگی هوا، فرونشست زمین و حاشیه نشینی بیشتر و بیشتر درگیر می شود، آگاه هستید.