درحالیکه پیشرفت همه‌جانبه کشور مستلزم نقش‌آفرینی حداکثری جوانان در عرصه‌های مختلف است و وجود بیش از ۲۱ میلیون جوانِ ۱۸ تا ۳۵ ساله چنین فرصتی را فراهم می‌کند، اما بررسی‌های نشان می‌دهد، سطح ایفای نقش جوانان حداقل در برخی ابعاد همچون اقتصاد و نهاد خانواده مطلوب ارزیابی نمی‌شود؛ تأکید خانواده بر موفقیت تحصیلی و توجه کمتر به مهارت‌ فرزندان، تعریف سن قراردادی ۱۸ سال در نظام حقوقی و قانونی، تناسب حداقلی محتوای دوره سربازی با نیازهای آتی پسران و... از جمله عوامل مهم تأخیر در این استقلال‌یافتگی جوانان است.