عاشقانه‌های بی‌رمق

1403/06/01 07:47
کد خبر: 2468
کد نویسنده: 1002
عاشقانه‌های بی‌رمق

«عاشقانه‌های بی‌رمق» نوشته فیرات جِوِری با ترجمه پئریکا گلیاری و پدرام رمضانی در نشر ثالث منتشر شده. فیرات جوری روزنامه‌نگار و نویسنده و مترجم را یکی از نمادهای ادبیات کرد می‌دانند.

نویسنده‌ای که دولت ترکیه او را تحت فشار قرار داد، سانسور کرد و در نهایت به سوئد پناهنده شد. آثارش به بسیاری از زبان‌های جهان ترجمه شده است. جِوِری را می‌توان دارای ذهنی درخشان دانست که توانسته راوی بسیاری از تبعیدی‌ها و تک افتادگانِ جهان امروز باشد. فیرات جوری متولد ۱۹۵۹ است، نویسنده، مترجم و روزنامه‌نگار کرد است. او در شهر دریک در نزدیکی ماردین در جنوب شرقی ترکیه به دنیا آمد. در دهه ۱۹۸۰ به سوئد مهاجرت کرد و اکنون در آنجا زندگی می‌کند. بیش از ده کتاب به زبان کردی نوشته و آثار ادبی جان استاین‌بک، چخوف، داستایوفسکی، آسترید لیندگرن، یاشار کمال و هنینگ مانکل را به کردی ترجمه کرده است. «عاشقانه‌های بی‌رمق» مجموعه داستان‌های کوتاه این نویسنده هستند که در هرکدام آنها تکه‌ای از این زیست روایت شده است. از تجربه حبس و تبعید تا هراس‌های زنی که فالگیری به او گفته روزی یک هیولا خواهد زایید، از یک سرباز زخمی که ناگهان در استراحت می‌بیندحشره‌ای او را زیر نظر گرفته است تا یک مهاجر که برای دیدن خانواده‌اش به ترکیه باز می‌گردد و می‌خواهد به شهر اجدادی‌اش برود، چون می‌گویند همه جا آباد شده است. فیرات جِوِری تا حدود زیادی از کافکا تاثیر پذیرفته. داستان‌هایش عمدتا در دوگانه فضای سوئد و خاورمیانه قرار دارد سعی کرده خواننده را غافلگیر و حیرت‌زده کند. او که سال‌ها تجربه روزنامه‌نگاری و برخورد با هزاران تبعیدی را داشته انگار در این داستان‌ها روایتی از تبعیدی‌ها و آوارگانی می‌نویسد که یک لحظه زندگی‌شان در جایی متوقف شده است. در عمق تاریخِ منطقه‌ای که هنوز خواب و بیداری  فاصله چندانی ندارد. گرایش اغلب نویسندگان در سال‌های اخیر به ادبیات اقلیت‌های قومی، تبعیدی‌ها و فراری‌ها و پناهندگان سیاسی بوده،زیرا در این سال آنها سعی کردند داستان‌ها، دیدگاه‌ها و تجربیات خود را به نمایش گذارند و کلیشه‌ها، پیشداوری‌ها و نابرابری‌های جامعه و فرهنگ را به چالش بکشند. نوشته‌های این نویسندگان نیز به خاطر دانش، تخیل و همدلی‌ای که برای خوانندگان فراهم کرده بودند، تنوع و غنای بیشتری را برای ادبیات داستانی ارایه دادند و به تغییرات اجتماعی و دگرگونی فرهنگی کمک کردند. البته در اغلب موارد به خصوص در کشورهای اروپایی نهادهای مدنی و دانشگاهی با حمایت از این آثار و اعطای بورس‌های تحصیلی و فرصت‌های مطالعاتی در اقامتگاه‌های فرهنگی به انتشار و دیده شدن این آثار کمک می‌کنند.403101
اسدالله امرایی/اعتماد

دیدگاه ها

ایمیل شما در معرض نمایش قرار نمی‌گیرد