ایران به حمله اسرائیل پاسخ می‌دهد؟

محمدعلی مهتدی-اطلاعات/ سرانجام رژیم صهیونیستی تهدید خود را عملی کرد و در اقدامی تجاوزکارانه نقاطی را در استان‌های تهران، ایلام و خوزستان مورد حمله قرار داد که البته با رهگیری و پدافند موفق سامانه‌های دفاعی این حمله خنثی شد و تنها  آسیب‌های اندکی به پاره‌ای از نقاط وارد آمد. در این مورد چند نکته قابل توجه است:

۱- رژیم صهیونیستی در روایت خود از این حمله به دروغ‌های بزرگی متوسل شده از جمله این که ۱۰۰ فروند هواپیمای جنگی در این حمله شرکت داشته و مراکز مهمی از جمله پالایشگاه تهران را بمباران کرده‌اند. این در حالی است که به تایید بسیاری از کارشناسان خارجی، آسمان ایران غیر قابل نفوذ است و هیچ هواپیمایی نتوانسته وارد آسمان ایران شود و پالایشگاه تهران هم مورد حمله قرار نگرفته و همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهد. بنا بر این، پرتابه‌های رژیم صهیونیستی یا از خارج آسمان ایران شلیک شده یا توسط ریزپروازها صورت گرفته که اغلب آن‌ها نیز توسط سامانه پدافندی خنثی شده است.

۲- واضح است که رژیم صهیونیستی با این بزرگنمایی می‌کوشد به مخاطب داخلی خود به‌ویژه نظامیانی که دچار فروپاشی ذهنی شده‌اند روحیه بدهد و بر بن‌بستی که در اثر عملیات شگفتی‌آفرین محور مقاومت دچار شده است پرده کتمان بکشد.

۳- به همین دلیل بسیاری از تحلیلگران خارجی این حمله رژیم صهیونیستی را «خجولانه، فانتزی و نمایشی» دانسته‌اند. جمهوری اسلامی نیز هر چند حق پاسخ به این تجاوز را برای خود محفوظ دانسته، اما شاید نیازی به پاسخگویی به این اقدام نمایشی نداشته باشد به‌ویژه که اکنون رژیم در بن‌بست جبهه لبنان گرفتار شده و راه خروجی جز اعتراف به شکست نمی‌یابد.

۴- دولت آمریکا نیز که برای دادن قوت قلب به کابینه نتانیاهو اقدامات نظامی فراوانی از جمله استقرار سامانه ضدموشکی تاد و اعزام ده‌ها فروند جنگنده‌های اف۱۶ به منطقه انجام داده، با توجه به آن‌چه در بالا ذکر شد از جمهوری اسلامی خواسته است به اسرائیل پاسخ ندهد تا این پرونده در همین‌جا بسته شود. واضح است که دولت آمریکا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، تمایلی به بالاگرفتن تنش در منطقه ندارد.

واما آن‌چه اینک در جبهه لبنان می‌گذرد کاملا سرنوشت‌ساز است.

رژیم صهیونیستی دیوانه‌وار و با زیر پا گذاشتن همه اصول قانونی و اخلاقی به ساختمان‌های مسکونی، مدارس، بیمارستان‌ها وحتی اقامتگاه خبرنگاران در شهرها و روستاهای مختلف و نیز در حومه شیعه‌نشین بیروت حمله می‌کند.

شیخ نعیم قاسم، معاون دبیرکل حزب‌الله گفته است که «ریسمان این گاو دیوانه در دست ماست و به‌زودی او را به آخورش بازمی‌گردانیم».  این سخن صرفا یک شعار نیست و در حال عملی شد است.  اینک مقاومت در دو جهت با رشادت و هوشمندی وارد عمل شده است. رژیم صهیونیستی که پس از ترور رهبران و فرماندهان مقاومت تصور می‌کرد مقاومت از درون پاشیده و کارایی خود را از دست داده و اینک می‌تواند ارتش خود را تفریح‌کنان وارد جنوب لبنان کند و تا رودخانه لیتانی پیش برود، با مقاومت شگفتی‌آفرینی روبه‌رو شده که پس از حدود یک ماه، یک متر هم نتوانسته در خاک لبنان پیشروی کند. 

چهار لشکر زبده صهیونیستی در جبهه‌ای به طول یک‌صد کیلومتر زمین‌گیر شده و هر روز تلفات سنگینی را متحمل می‌شود. رزمندگان نیروی رضوان با ایجاد کمین و درگیری مستقیم هر روز و هر ساعت نیروهای مهاجم و تانک‌های آن‌ها را به خاک و خون می‌کشند به طوری که بالگردها گاه امکان تخلیه کشته‌ها و زخمی‌ها را ندارند. علاوه بر این به نظر می‌رسد که مقاومت تعدادی از نظامیان صهیونیست را نیز به اسارت گرفته و به پشت جبهه منتقل کرده است؛ هر چند رژیم با سانسور شدید مانع نشر تعداد تلفات می‌شود.

از سوی دیگر، مقاومت سراسر منطقه جلیل تا شهرهای صفد، نهاریا و بندر حیفا و حومه تل‌آویو را زیر باران پهبادها و موشک‌های خود قرار داده است. عملیات مقاومت در این محور تصاعدی است و متناسب با حمله‌های وحشیانه رژیم، از نظر کمی و کیفی افزایش می‌یابد تا زمانی که رژیم با بیچارگی تمام دست‌ها را بالا ببرد. به نظر می‌رسد که این لحظه نزدیک است و نشانه آن ورود فرستادگان آمریکا، آموس هوکشتاین به لبنان و آنتونی بلینکن به منطقه است.

 بدیهی است که این فرستادگان در این مرحله از موضع بالا و با سقف درخواست‌های خود وارد مذاکره شده‌اند و به این‌که هدف آن‌ها نجات رژیم صهیونیستی است اعتراف نمی‌کنند. اما دیری نخواهد گذشت که با بالاگرفتن عملیات مقاومت مجبور خواهد شد به کف درخواست‌ها تن دهند تا این گاو وحشی به طویله بازگردد.

در لبنان، آقای نبیه بری، رئیس پارلمان لبنان و رئیس جنبش أمل، با مهارت تمام از سوی مقاومت مذاکره می‌کند. همچنین قرار است امروز یک‌شنبه، جلسه مربوط به بحث آتش‌بس با حضور نمایندگان مصر و قطر و نیز با شرکت نمایندگان آمریکا و رژیم صهیونیستی در دوحه قطر کار خود را آغاز کند. این مذاکرات سخت و پیچیده خواهد بود و بررسی ابعاد و نتایج آن به یادداشت جداگانه‌ای نیاز دارد.