رنج تامین دارو در وانفسای کمبود

بهاره موفقی- روزنامه خراسان/​​​«من بازنشسته فرهنگی هستم که با حقوق ناچیز بازنشستگی ام، همان هفته اول پولم تمام می شود. با این شرایط،  بیماری قلبی دارم و باید قرص پلاویکس که رقیق کننده خون است، مصرف کنم . این دارو به‎تازگی دو برابر گران تر شده است.  در بازار پیدا نمی‎شود، یا آن را سهمیه بندی می کنند یا آن‎قدر گران می‎شود که نمی توانم آن را تهیه کنم. هیچ سازمانی هم حمایت مالی نمی کند. قرص ۲۰۰ تومنی شده ۴۰۰ تومن. آخر مگر حقوق من دوبرابر شده که قیمت این دارو دوبرابر شده است؟» این پیام یکی از شهروندان به صفحه حرف مردم روزنامه خراسان است که از کمبود دارو در داروخانه ها گلایه می‎کند. به گزارش خراسان رضوی، کمبود دارو در داروخانه ها، همیشه یکی از گلایه های جدی مردم بوده و در برهه های مختلف نیز توسط روزنامه خراسان پیگیری شده است.
علی روحبخش، معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، درباره وضعیت کمبود دارو در سطح دانشگاه علوم پزشکی مشهد به «خراسان» می گوید: به طورکلی، به طور میانگین ۳۰ تا ۵۰ قلم کمبود دارویی داریم. بنا به دلایل مختلفی هم این اتفاق می افتد و برنامه ریزی برای کمبود دارو هم در اختیار معاونت غذا و داروی هیچ دانشگاهی نیست و سازمان غذا و دارو، متمرکز روی این موضوع برنامه ریزی می کند.  وی می افزاید: برای واردات و تولید هر لحظه ممکن است اتفاقی بیفتد. ممکن است تامین ارز، واردات دارو، ترخیص آن از گمرک به مشکل بخورد یا حتی ممکن است مثل الان که مشکل برق داریم، کارخانه به مشکلاتی برخورد کند. در واقع خیلی از مسائل در میان است که مقطعی وضعیت دارو را با مشکل مواجه می کند. روحبخش در پاسخ به این سوال که از چه زمانی با کمبود دارو مواجه هستیم، بیان می کند: همیشه مواردی از کمبود داریم و این گونه نبوده است که هیچ وقت کمبود دارو نداشته باشیم. از حدود ۲ هزارو ۸۰۰ قلم دارو، ۳۰ تا ۵۰ قلم به طور متغیر کمبود هست که بسته به شرایط برای هر دارویی ممکن است اتفاق بیفتد. وی در پاسخ به این سوال که پیگیری شما از سازمان غذا و دارو چه بوده است، می گوید: ما خط مقدم اطلاع رسانی هستیم و معمولا اول مردم با سامانه ۱۹۰ تماس می گیرند و اولین جایی هستیم که از این کمبودها مطلع می شویم. بنابراین بلافاصله این موارد را به سازمان منعکس می‎کنیم. اگر داروی حیاتی مثل داروی پیوندی باشد، تلفنی آن را منتقل می‎کنیم.
قیمت دارو همچنان افزایش می یابد
روحبخش درباره میزان سهمیه دانشگاه علوم پزشکی بیان می‎کند: یک‎سری دارو سهمیه بندی نیست و بر اساس عرضه و تقاضا مرتب وارد می‎شود؛ مثل استامینوفن و دیکلوفناک، اما برای داروهایی که سهمیه بندی و ارزبری دارد، سهم استان ما مشخص است و خود سازمان سهمیه ما را مشخص می‎کند که سهمیه دانشگاه علوم پزشکی مشهد حدود  ۷ درصد است. وی خاطرنشان می‎کند: میانگین روزی ۲۰ پلن (۲۰ قلم) داروهای مختلف برای ما می آید و داروها توزیع می‎شود. روحبخش درباره وضعیت کمبود داروی پلاویکس که مورد گلایه شهروند در پیامک حرف مردم بود نیز می گوید: درباره پلاویکس اطلاع دقیقی ندارم که آخرین توزیع آن کی بوده است اما کمبود آن را تایید می‎کنم. چون جزو داروهای خارجی ما محسوب می‎شود. وی همچنین در پاسخ به گلایه از گران شدن این قلم دارو می افزاید: قیمت دارو در کمیسیون قیمت گذاری تعیین می‎شود و در اختیار سازمان غذا و دارو است. سازمان حمایت از مصرف کنندگان هم هستند که حامی حقوق مردم‎اند و چانه زنی می‎کنند و بر سر یک قیمتی توافق می‎کنند. کمیسیون قیمت گذاری برای حجم زیادی از داروها به طور مرتب برگزار می‎شود و بر اساس مستندات و شرح هزینه ای که دارند، قیمت تعیین می‎شود. وی در پاسخ به این سوال که آخرین افزایش قیمت داروها مربوط به چه زمانی بوده است، می‎گوید: من فکر می‎کنم قیمت ها دارد همچنان افزایش می یابد. اما مقدار افزایش را دقیق نمی‎توانم بگویم. درست است که خود دارو ارز ثابتی دارد اما فویل، شیشه دارو و... تغییر می‎کند و کارخانه مجبور است درخواست تغییر قیمت را به سازمان غذا و دارو بدهد. معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی مشهد  در پاسخ به این سوال که با توجه به این‎که کمبود دارو جزو گلایه های اصلی مردم بوده است، این وضعیت چه زمانی بهبود می یابد، می‎گوید: شما اول به من بگویید چه زمانی اوضاع اقتصادی سروسامان می یابد و ارز ثابت می ایستد تا من این موضوع را پاسخ دهم. وقتی سازمان غذا و دارو هم درخواست ارز می‎دهند و ارزشان تامین نمی‎شود و به مشکل تامین دارو و کمبود مواد اولیه برمی‎خورند، تقصیری ندارند. روحبخش می افزاید: هم و غم ما این است این کمبود دارویی برطرف شود و نگذاریم مردم کمبود داشته باشند، اما به هرحال پیش می آید. ما شرمنده مردم و بیماران می‎شویم و قطعا می‎دانیم و با تمام وجود درد مردم را حس می‎کنیم. مشکلات بیماران به خصوص بیماران خاص را می فهمیم. کاری که از ما بر می آید این است که مرتب پیگیری کنیم و دارویی که توزیع می کنیم سعی کنیم توزیع عادلانه شود و مطمئن شویم به دست مردم می رسد.