از امام محمد باقر (علیه السلام) منقول است که فرمود: چون لعنت از دهان شخص بیرون بیاید، میان او و آن شخص که به او لعنت شده، تردد مى کند، و اگر آن شخص سزاوار لعن باشد، به او تعلق مى گیرد، و اگر نباشد، به صاحبش بر مى گردد.

امام صادق (ع) تنها آموزگار علم و فقه نبودند، بلکه معلمی جامع بودند؛ آموزگار عقل، عشق و جامعه. در روزگاری که بازار شبهه‌پراکنی و تحریک شهوات داغ بود، امام(ع) نه در قامت یک واعظ موقت، بلکه در نقش یک مربی ماندگار ظاهر شدند. در آستانه روز شهادت ایشان به چند ویژگی شخصیتی و رفتاری آن حضرت که برای نسل جوان درس‌آموز است، اشاره خواهیم کرد.