یکی از کارکردهای ادبیات، انتقال حس خوب به مخاطب در مواجهه با یک پدیده معنوی است؛ مثلاً وقتی شرح ناصر خسرو از سفر حج را در سفرنامه‌اش می‌خوانیم، حال و هوای او را به خوبی درک و تصور می‌کنیم. یا وقتی چند بیت از مثنوی «تحفة‌العراقین» خاقانی شروانی را می‌خوانیم، به شکوه حال معنوی‌اش پی می‌بریم. همین‌طور وقتی قصیده آرزوی این شاعر در سفر به خراسان و زیارت امام رضا(ع) را می‌خوانیم، از غم و ناراحتی‌اش متاثر می‌شویم.

یک کارشناس مذهبی گفت: امام جواد (ع) می‌فرمایند «کسی که در مسیر زیارت امام رضا (ع) حرکت کند و اذیتی از گرما و سرما ببیند، خدا بدن او را از آتش جهنم حرام می‌کند» بنابراین زائران افراد بهشتی هستند که خدمت کردن به آن‌ها انسان را بهشتی می‌کند.