آب گرم یا سرد؛ کدام برای ریکاوری بهتر است؟

موضوع تاثیر آب‌درمانی بر بهبود وضعیت عضلات مدتی است که مورد توجه محققان و ورزشکاران قرار گرفته است. غوطه‌وری در آب سرد، سال‌ها به عنوان روشی برای کاهش درد عضلانی و تورم پس از تمرین شناخته شده است. با این حال، شواهد کافی درباره تأثیر این روش بر بهبود عملکرد ورزشی وجود ندارد. از سوی دیگر، آب‌درمانی با آب گرم نیز به دلیل افزایش جریان خون به عضلات، اخیراً توجه بیشتری به خود جلب کرده است.

محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا با همکاری چندین متخصص دیگر به بررسی دقیق‌تر این موضوع پرداخته اند. آن‌ها تأثیر آب گرم و سرد بر ورزشکاران جوان را مطالعه کردند و به مقایسه تأثیر این دو روش بر روی عملکرد عضلانی و نشانه‌های آسیب عضلات پرداختند.

در این تحقیق، گروهی از ورزشکاران مرد جوان در سه شرایط مختلف شرکت کردند. ابتدا، آن‌ها به مدت ۵۰ دقیقه تمرین شدید دویدن انجام دادند. سپس، گروهی در آب سرد با دمای ۱۵ درجه سانتی‌گراد غوطه‌ور شدند، گروهی دیگر در آب گرم با دمای ۴۰ درجه، و گروه سوم بدون غوطه‌وری استراحت کردند. یک ساعت پس از تمرین، ارتفاع پرش و سطح دو پروتئین مرتبط با آسیب عضلانی در بدن شرکت‌کنندگان اندازه‌گیری شد.

نتایج این مطالعه نشان داد که پرش‌های انجام شده پس از آب گرم، نسبت به آب سرد، عملکرد بهتری داشتند. اگرچه سطح پروتئین‌های عضلانی میان این شرایط تفاوتی نداشت، اما سردی آب به کاهش التهابات و تورم ناشی از تمرین کمک بیشتری کرد. همچنین، در تمرینات صبح روز بعد، تفاوتی در ظرفیت ورزشکاران مشاهده نشد.

این یافته‌ها نشان می‌دهند که اگر هدف اصلی، بهبود عملکرد در فعالیت‌های پشت سر هم باشد، آب گرم گزینه مناسب‌تری است. اما در صورتی که کاهش خستگی و تورم در اولویت باشد، آب سرد موثرتر خواهد بود.

اهمیت این نتایج به خصوص برای ورزشکارانی که در مسابقات متوالی شرکت می‌کنند، برجسته است. به گفته پژوهشگران، انتخاب درست روش آب‌درمانی می‌تواند تأثیر زیادی بر توانایی بازگشت سریع به شرایط عادی داشته باشد.

این مطالعه در جریان کنفرانس علمی «فیزیولوژی تلفیقی تمرینات ورزشی ۲۰۲۴» ارائه شده و توسط محققان وابسته به دانشگاه‌های برجسته بررسی شده است. استفاده از این نتایج می‌تواند به بهبود برنامه‌های بازتوانی ورزشکاران کمک کند.