طبیعی است که افکار و عقاید عمومی مردم برای کسب و تداوم آزادی کافی نیست، زیرا افکار و عقاید پیوسته دستخوش تغییر و زوال است، و آن آزادی، که تنها بر شالودۀ افکار و عقاید استوار شده باشد، زوال خواهد یافت، در حالی که نهادها تبلور اراده و خواست دائمی آزادی هستند. در تاریخ، لحظاتی وجود دارد که حتی قومی آزاد و آزادی خواه نیز آزادی را امری فرعی تلقّی می کند و برای حفظ آن کوشش نمی کند.