هویت سیاسی کسانی که شناسنامه ایرانی دارند از قم تا «لس‌آنجلس» گسترده است. در سلسله نوشتارهای «منشوری برای دولت وفاق ملی»، مقاله امروز را به وفاق سیاسی اختصاص داده‌ام. هر قدرت سیاسی مرکزی در ایران با این دامنه متضاد و متکثر مواجه است. به دلیل این تنوع و تکثر که خود جمع اضداد است، هر تئوری وفاقی می‌تواند خود را فقط در بخشی از این دامنه تعریف کند.

قالیباف در واکنش به رای اعتماد به: کابینه پزشکیان گفت: نمایندگان گام دوم وفاق را برداشتند.

وزیرکشور دولت سیزدهم با اشاره به برگزاری اولین جلسه هیات دولت پس از موفقیت در کسب رای اعتماد از مجلس در همین روز گفت: این امر نشان دهنده همدلی و همکاری دولت و مجلس و تحقق شعار وفاق ملی از سوی رئیس جمهوری محترم و اتفاقی ارزشمند است.

تولیت حرم امام خمینی(ره) گفت: با حضور دکتر پزشکیان امیدی در دل مردم ایجاد شد و این سرمایه اساسی یک دولت است.

مهدی فضائلی فعال سیاسی نوشت: در هریک از ادوار مختلف، رؤسای جمهور تلاش کرده‌اند دولت خود را با ویژگی و عنوانی متمایز و مشخصه اصلی آن را با صفت یا واژه‌ای برجسته کنند؛ یکی با واژه سازندگی، یکی اصلاحات، دیگری خدمت، یکی دیگر اعتدال و آن دیگری مردمی، تا امروز که دولت دکتر پزشکیان «وفاق» را رویکرد اصلی و وجه تمایز خود قرار داده است.

تولیت موسسه تنظیم نشر آثار امام خمینی (س) گفت: گرفتن رای «آری» از ۹۸.۲ درصد مشارکت کنندگان در رفراندوم قانون اساسی، قدرت، توانمندی و برهان امام را نشان داد.

معاون راهبردی رئیس جمهور گفت: به مردم خیلی بدهکاریم. مردم برای مشکلات راه‌حل‌ها دارند، مشکلات را می‌دانند و باید طرف مشورت ما باشند. نباید منتظر دستور تهران باشیم. دستور از مردم می‌رسد. آن‌ها هستند که ما را سرپا نگه داشته‌اند. اگر آن‌ها را باور کنیم به راه حل می‌رسیم، مردم لایق بهتر از این‌ها هستند.

در مبارزه با بزه، یکی از روش‌های مهم که به کار می‌رود، شناخت کانون‌های تولید و رواج بزه و از بین بردن آن است. مثلا بررسی می‌شود که در هر نقطه از شهر چه نوع جرائمی بیشتر رخ می‌دهد.

رئیس جمهور: اگر همه با هم کار کنیم می‌توانیم پیشرفت کنیم، ما به دنبال این هستیم که حق را در سازمان‌ها تا جایی که می‌توانیم اصلاح کنیم

مخالفان رسمی وفاق و مدعیان ظاهری وفاق، همانند دولبه یک قیچی، ظریف را به شاخص وفاق تبدیل کرده اند و آن‎چه این وسط فدا می شود، حل مشکلات مردم است